Memurlar ve Sözleşmeli Personel için Refakat İzni Düzenlemeleri
657 Sayılı Devlet Memurları Kanunu’nda Refakat İzni Düzenlemeleri
2011 yılında, 657 sayılı Devlet Memurları Kanunu’nda önemli bir değişiklik yapılarak, memurlara bakmakla yükümlü oldukları veya hayati tehlike altında olacak yakınları için refakat izni kullanma hakkı tanındı. Kanunun 105. maddesine eklenen düzenlemeye göre, memurun ağır hasta yakınına refakat etmesi durumunda, sağlık kurulu raporu aracılığıyla doğrulanması kaydıyla, maaş ve diğer özlük hakları saklı kalmak üzere en fazla üç ay izin verilebiliyor. Bu süre, gerektiğinde bir katına kadar uzatılabiliyor.
Refakat İznine İlişkin Uygulama Esasları
Refakat izni kullanımına ilişkin detaylar, ‘Devlet Memurlarına Verilecek Hastalık Raporları İle Hastalık Ve Refakat İznine İlişkin Usul Ve Esaslar Hakkında Yönetmelik’ ile belirlenmiştir. Bu yönetmeliğin 10. maddesi, refakat izni için gerekli koşulları ve sağlık kurulu raporunun içermesi gereken bilgileri açıklar. Rapor; refakat gereksiniminin tıbbi sebeplerini, hayati tehlike durumunu, sürekli bakım ihtiyacını ve önerilen refakat süresini içermelidir. Aynı dönemde birden fazla memurun aynı kişi için refakat izni kullanması veya verilen iznin toplam süresinin altı ayı aşması mümkün değildir.
Sözleşmeli Personel İçin Refakat İzni Hakları
2018 yılında yapılan bir düzenlemeyle, sözleşmeli personel de refakat izni kullanma hakkına kavuştu. Eklenen düzenleme ile sözleşmeli personelin refakat izni süresi, memurlardan farklı olarak, azami 3 ay olarak belirlendi. 2023 yılında gerçekleşen bir başka düzenlemeyle, sözleşmeli personelin memur kadrolarına geçişi mümkün kılındı. Bu geçiş sonrasında, sözleşmeliyken kullanılan 3 aylık refakat izni, memuriyet döneminde 6 aya çıkarılabilecek. Ancak, birden fazla yakını tarafından kullanılan toplam izin süresi 6 ayı aşamaz.
