Kardeşler babalarını ihbar etti, kan donduran iddia için 20 yıl sonra dava açıldı: “Babam ‘şeytan çocuk’ derdi”

“BABAM ‘ŞEYTAN ÇOCUK’ DERDİ”

Olay sırasında 3 yaşında olan ve baba şiddeti nedeniyle konuttan kaçan Ö.K. sözünde, “Eline ne geçerse onunla bizi döverdi. 2001 yılında doğan kardeşim Armağan için babam ‘Şeytan çocuk’ kederi. Bir gece babam kardeşimi makus dövdü. Çocuk sabaha karşı öldü. Annem ve babam bizden saklı bu çocuğu götürüp Arnavutköy Mezarlığı’na gömdüler.” dedi.

Ö.K. detaylı tabirinde de babasının kardeşlerini ve kendisini kabloyla dövdüğünü, Armağan’ı kabloyla dövdükten sonra tekme ve yumruk attığını, duvara fırlattığını söyleyerek yaşadıklarını şöyle anlattı:

“Babam bizi döverken, ‘Siz ölseniz ne olacak, siz ölürsünüz bizim öteki çocuğumuz olur. Şuraya bir çukur kazar üstünüze iki toprak atarız olur biter’ kaygısı. Armağan’ı döverken, ‘Bu çocuk bir ölse ben öldürmüş olmam eceli gelmiş, ölmüş olur. Allah bana günah yazmaz. Dinimizde çocuk 7 yaşına kadar namaz kılmazsa döverek öldürebilirsiniz. Ben cennetliğim’ sıkıntısı. O gece Armağan’ı döverken, Armağan bizden yardım istedi. Bize bakarak ‘aba uf’ diyordu. Babam bunun üzerine Armağan’ı alarak diğer bir odaya götürdü ve kapıyı kapattı. Biz kapının gerisinden yalnızca çığlık seslerini duyduk. Daha sonra babam odadan çıktı, gidip uyudu.

Armağan teyzemin yanındaydı. Teyzem Armağan’a mama ve su vermeye, susturmaya çalışıyordu. Armağan daima ‘uf, uf’ diye ağlıyordu. Teyzem susturmaya çalışıyordu, lakin ateşi yükseliyordu. Armağan güzelce kötüleşince teyzem, annem ve babamın odasına gidip ‘Armağan ölüyor’ dedi. Lakin ikisi de umursamadı. Armağan’ı babamın öldürdüğünü kimseye söylemiyorlardı.”

Olay sırasında 5 yaşında olan V.K. ise babasının küçük kardeşinin doğduğundan beri dövdüğünü, vefatından bir gün evvel de babasının çok dövmesi yüzünden kardeşinin yürüyemediğini söyledi.

V.K. tabirinde şunları söyledi:

“Olay günü babam, Armağan’ı yanına çağırdı. Armağan, babamın yanına gitmeyerek teyzemin ardına saklandı. Bunun üzerine babam Armağan’ı dövmeye başladı. Annemin eşarbını boğazına dolayıp havada sallandırdı. Çocuğu duvara vurdu. Eli yüzü mosmor kesilmişti. Annem de teyzem de babama müdahale etmedi. Babam onları da dövüyordu. Saat 04.30-05.00 sıralarından teyzem telaşla, ‘Bu çocuğun nefesi gelmiyor’ dedi. Saat 06.00’ya gerçek annemle babam konuttan çıktılar. Babamın arkadaşı geldi. Teyzem, ‘Kardeşiniz öldü, babanlar gömmeye götürdüler.’ dedi.”

SANIK BABADAN ÇELİŞKİLİ İFADELER

Sanık baba Hüseyin K. 28 Kasım 2016 tarihinde polise verdiği sözünde, Armağan’ın neden öldüğünü bilmediğini, rastgele bir sıhhat sorunu olmadığını söyledi.

Baba 14 ay sonra savcılıkça alınan tabirinde ise, işten geldiğinde Armağan’ın hasta olduğunu öğrendiğini, sonraki gün hastaneye götürmeyi düşündüğünü, lakin gece öldüğünü, mezar yeri satın alacak parası olmadığı için Armağan’ı Arnavutköy Mezarlığı’na defnettiğini, vefattan sonra nüfus müdürlüğüne başvurduğunu fakat görevlilerin vefat kaydı düşmediğini söylediği, memleketten muhtarın araması üzerine Aydın Söke’de tekrar öldüğünü bildirdiğini söyledi.

ANNE: MERDİVENDEN DÜŞTÜ

Anne Ceyhan K. de olay günü Armağan’ın merdivenlerden düştüğünü, başının şiştiğini, lakin maddi durumları olmadığı için hastaneye götüremediklerini, acılarından ötürü kocasının vefat olayını yetkililere bildirmediğini, kocasının arkadaşıyla birlikte bebeği defnettiğini anlattı.

BİRLİKTE GÖMDÜĞÜ ARKADAŞI DA SÖZ VERDİ

Sanık baba ile birlikte bebeği gömen arkadaşı Ahmet Ç. sözünde, Hüseyin K.’nin bebeğinin ölmeden evvel hasta olduğunu, lakin hekimlere güvenmediği için bebeği hastaneye götürmediğini, olay günü sabah Hüseyin’in meskenine gittiğinde Armağan’ın öldüğünü öğrendiğini, Hüseyin bebeği tek başına defnedeceğini, onu yalnız bırakmamak için yanında gittiğini, sabah saat 08.00 sıralarında cenaze namazını kılarak bebeği defnettiklerini söyledi.

İKİ KARDEŞİN DAHA TABİRİ ALINDI

Soruşturma sürecinde baba Hüseyin K.’nın yaşayan 9 çocuğundan biri olan E.K. ile D.K.’nin de tabirine başvuruldu.

E.K. kardeşlerinin tersine babasının kardeşlerini darp etmediğini, kardeşinin olay öncesinde rastgele bir kaza da geçirmediğini, rahatsızlığının da olmadığını söylerken; D.K. babasının Armağan’ı dövdüğünü, susmayınca eşarpla boynunu sıkıp susturmaya çalıştığını, sabah uyandıklarında anne ve babasının kardeşlerinin öldüğünü söylediğini anlattı.

BEBEĞİN MEZARI AÇILDI

Savcılık tarafından, 9 Haziran 2022 tarihinde sanık babanın gösterdiği yerde “fethi kabir” (cenazenin incelenmesi için mezarın açılması) süreci yapıldı.

Açılan mezarda iki farklı bebek cesedi bulundu, yapılan DNA incelemesinde bulunan bebek kemiklerinden birinin sanık babanın DNA’sıyla uyumlu olduğu saptandı.

20 YIL SONRA DAVA AÇILDI

İstanbul Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından fezlekeyle gönderilen soruşturma sonucunda 27 Ekim 2023’te iddianame hazırlandı.

İddianamede baba, anne ve teyzenin tabirlerinin birbiriyle çeliştiği, ayrıyeten babanın savcılık ve polis sözlerinin de tutarsız olduğu belirtildi.

İddianamede, sanık babanın bebeğin mevtini birinci kere 7 yıl sonra 1 Haziran 2010 tarihinde Aydın, Söke Kaymakamlığı’na bildirdiği belirtildi.

CENAZE MERASİMİ DÜZENLENMEMESİ HAYATIN OLAĞAN AKIŞINA AYKIRI

Hazırlanan iddianamede, ilahiyat fakültesi mezunu baba Hüseyin K.’nin dininin gereği üzere cenaze merasimi düzenlemeden bebeğini erken saatlerde arkadaşıyla defnetmiş olmasının hayatın olağan akışına uygun olmadığı anlatıldı.

Sanığın muhtemel kastla nitelikli taammüden öldürme kabahatinden müebbet mahpusla cezalandırılması istendi.

İLK DURUŞMA GÖRÜLDÜ

İstanbul Ağır Ceza Mahkemesi’nde geçen günlerde görülen birinci duruşmaya, üç kardeşin yanı sıra kardeşlerden D.K de şikayetçi olarak katıldı.

Eşiyle Aydın’da yaşayan sanık Hüseyin K. ise Ses ve Manzaralı Bilişim Sistemi (SEGBİS) ile duruşmaya katıldı.

Sanık Hüseyin K. savunmasında, suçlamaların temelsiz olduğunu ve üzerine tiyatro oynandığını ileri sürdü.

Suçlamaları anlamakta zorlandığını söyleyen sanık baba, “İddialara bahis olan bebeğim 6 kilo doğmuştur. Her çocuğumuza kendi özelliklerine nazaran ilgi gösterdik. Vefat öncesi eşim bebeğin merdivenden yuvarlandığını söyledi. Denetim ettim rastgele bir bulgu yoktu. Eşimin anlattığına nazaran o gün biraz ateşlenir üzere olmuş. Akşam bir şeyi yoktu. Sabaha karşı eşim beni kaldırdı. Çocuk hareketsizdi. Nabzı atmıyordu. Vefat ettiğini anladım.” dedi.

Sanık Hüseyin K. maddi imkanlarının yetersiz olduğunu, daha evvelden vefat eden bebeğinin cenaze masraflarını karşılayamadığını ve birebir külfetleri yaşayacağı kanısıyla defin süreçlerini kendisinin yaptığını belirterek beraatini istedi.

Şikayetçi kardeşler de babalarından gördükleri eziyet nedeniyle cezalandırılmalarını talep etti.

Mahkeme, bir sonraki duruşma anne ve teyzenin dinlenmesine karar vererek duruşmayı erteledi.